Hozzászólás írásához be kell jelentkezned!
Szulik József: Hattyúdal / Schwanengesang
Toni11 2024. február 28. 08:21 olvasva: 67
Hattyúdal
Minapában elbúcsúztam a világtól,
De kegyelmet nyertem aztán a haláltól;
Nem elég még neki, amit már szenvedtem,
Itt hagyott még egy időre a kegyetlen.
Hej, pedig be jobb is volna lenn a sírban,
Úgy sem lelek enyhet én már földi írban!
Úgy zöldülne a gyepszőnyeg már felettem,
Hűs árnyékot borítna rám sírkeresztem.
A fűzet még most ültetnék sírhalmomra,
Nem susogna még felettem hajlott lombja;
Gyenge ágán még madár nem énekelne –
De a harmat öntözgetné reggel, este!
Oh mi békén nyugodnám a síriágyon,
Míg most nyugtom éjjel-nappal nem találom;
Elfáradtam már a kínban, szenvedésben,
Hulló csillag lett fölöttem reménységem!
De ne hagyj el, béketűrő kitartásom,
Mert hogy’ állok majd meg a végszámadáson?
Nézz csak, lelkem, megváltódnak homlokára:
Rózsa-e vagy tövis-e a koronája? …
Ah csókolom, Üdvözítőm, keresztfádat,
Mely úgy nyomta vértől ázott gyenge vállad’!
Éljek, haljak, kínban égjek, vagy enyhüljek,
Csak teveled Jézus, egykor egyesüljek!
Szulik József: 1841 – 1890
Önmaga írta meg búcsúztató verset is, amellyel búcsúztaták.
Schwanengesang
Letzte Nacht habe dem Welt Lebewohl gesagt,
aber der Tod hat mir grosse Gnade gebracht;
was ich erlitten habe, war ihm nicht genug,
der Grausame hat mich, noch tagelang ertrug.
Hey, es wäre dabei besser, im Grab zu sein,
finde auf der Erde keine Milde, allein!
Der Rasen würde jetzt schon über mir grünen,
mein Grabstein würde mich mit dem Schatten kühlen.
Die Weide würden erst jetzt auf mein Grab pflanzen,
sein Laubwerk würde noch nicht über mir rascheln;
nicht mal ein Vogel würde auf seinem Ast singen –
aber der Tau würde morgens Wasser bringen!
Oh, ich würde in Frieden im Graben ruhen,
während jetzt die Ruhe kann ich nur noch suchen;
ich habe der Schmerz und das Leid schon langsam satt,
meine Hoffnung ist eine Sternschnuppe Kleeblatt!
Doch bitte verlass mich nicht meine Ausdauer,
denn wie werde ich das Durchstehen auf Dauer?
Schau, meine Liebe auf ihre Erlösers-Stirn:
Ist Rose oder Dornenkrone auf sein Gestirn?
Ach, ich küsse dein Kreuz, mein Beseligende,
was auf deine blutgetränkte Schulter drückte!
Soll lebend oder tot, im Qual verbrannt, geheim,
nur mit dir Herr eines Tages vereint zu sein!
Fordította: Mucsi Antal-Tóni
Er selbst verfasste auch das Abschiedsgedicht, für die Abschied Rede.