Petőfi Sándor: Nemzeti dal / Nationallied

Toni11•  2021. március 20. 10:17  •  olvasva: 259


Nemzeti dal

1

Talpra magyar, hí a haza!
Itt az idő, most vagy soha!
Rabok legyünk vagy szabadok?
Ez a kérdés, válasszatok! –
A magyarok istenére
Esküszünk,
Esküszünk, hogy rabok tovább
Nem leszünk!

2

Rabok voltunk mostanáig,
Kárhozottak ősapáink,
Kik szabadon éltek-haltak,
Szolgaföldben nem nyughatnak.
A magyarok istenére
Esküszünk,
Esküszünk, hogy rabok tovább
Nem leszünk!

3

Sehonnai bitang ember,
Ki most, ha kell, halni nem mer,
Kinek drágább rongy élete,
Mint a haza becsülete.
A magyarok istenére
Esküszünk,
Esküszünk, hogy rabok tovább
Nem leszünk!

4

Fényesebb a láncnál a kard,
Jobban ékesíti a kart,
És mi mégis láncot hordtunk!
Ide veled, régi kardunk!
A magyarok istenére
Esküszünk,
Esküszünk, hogy rabok tovább
Nem leszünk!

5

A magyar név megint szép lesz,
Méltó régi nagy hiréhez;
Mit rákentek a századok,
Lemossuk a gyalázatot!
A magyarok istenére
Esküszünk,
Esküszünk, hogy rabok tovább
Nem leszünk!

6

Hol sírjaink domborulnak,
Unokáink leborulnak,
És áldó imádság mellett
Mondják el szent neveinket.
A magyarok istenére
Esküszünk,
Esküszünk, hogy rabok tovább
Nem leszünk!

***

(Pest, 1848. március 13.)

***

Petőfi Sándor 1823 -1849

***

***

Nationallied

1

Steh auf Ungarn, der Heimat ruft!

Die Zeit ist da kommt das Umbruch!                         

Willst du Häftling oder frei sein?

Entscheide dich jetzt du allein!

An dem Herrn Gott von den Ungarn

schwören wir,

schwören wir, Häftlinge werden

nie mehr, wir!

2

Bis jetzt waren wir Häftlinge,

falls nach den Vorfahren ginge,

die lebten ‘d starben immer frei,

und jetzt ruhen in Sklaverei.

An dem Herrn Gott von den Ungarn

schwören wir,

schwören wir, Häftlinge werden

nie mehr, wir!

3

Ein hergelaufener Streber,

der jetzt Angst hat vor dem Sterben,

wem sein Leben ist jetzt teurer

als die Ehre die Heimmauern.

An dem Herrn Gott von den Ungarn

schwören wir,

schwören wir, Häftlinge werden

nie mehr, wir!

4

Schwert blitzt heller als die Kette,

es schmückt der Arm noch viel besser,

aber die Ketten tragen wir!

Mein altes Schwert komm jetzt zu mir!

An dem Herrn Gott von den Ungarn

schwören wir,

schwören wir, Häftlinge werden

nie mehr, wir!

5

Der Ungarn wird ebenbürtig

seinen Namen wieder würdig;

was die Jahre ihnen gaben,

die Schmach wieder runter waschen!

An dem Herrn Gott von den Ungarn

schwören wir,

schwören wir, Häftlinge werden

nie mehr, wir!

6

Wo unsere Gräber steigen,

unsere Enkel verneigen,

‘d mit dem gesegneten Gebet

unser Name wieder erhebt.

An dem Herrn Gott von den Ungarn

schwören wir,

schwören wir, Häftlinge werden

nie mehr, wir!

***

Fordította: Mucsi Antal-Tóni

Hozzászólás írásához be kell jelentkezned!

Angyalka732021. március 21. 10:12

@Toni11:
Köszönöm , hogy megírhatom neki. Szép napot neked! Üdvözlettel, Melinda

Toni112021. március 21. 09:14

Kedves Melinda, nen hogy csak megengedem, hanem sőt, még örülök is is neki, egy vert csak akkor ér valamit ha olvassák...üdv Tóni...

Angyalka732021. március 21. 00:59

Nagyon szép, el fogom küldeni a német hölgynek, ha megengeded, kedves Tóni!
Gratulálok a versfordításért. Üdvözlettel, Melinda