Kovács Norbert A Homályból / Aus der Düsterheit

Toni11•  2024. június 16. 07:46  •  olvasva: 57

A Homályból

 

Ekkor kiadta mint „sajátját",

Velinpapíron, díszesen;

A kritika agyondicsérte,

De — meg nem vette senkisem.

 

Egy antikvárium zugában,

Ahol nem érte semmi vész,

Belepte lassankint a könyvet

Egy zöld mecénás: a penész!

 

Év évre jött, év év után tűnt.

Meghalt a költő: éh miatt; —

Az ódondászt is eltemették,

De a kötet vers — megmaradt.

 

Egy mübarát, úri gavallér,

Kit útja egykor arra vitt.

Meglátta és divatba hozta

A holt poétát s dalait.

 

Üjból kiadták a kötetjét,

Arcképe forgalomba jött,

Ott ragyogott a kirakatban

Az ünnepelt beauték között.

 

A hamvait újból kiásták

És eltemették díszesen

S megvette mindenki a könyvét,

De — nem olvasta senkisem . .

 

Kovács Norbert: 1874 – 1946

 

Aus der Düsterheit

 

Dann gab es als „sein eigenes“ aus

auf Pergamentpapier gedruckt;

von vielen Kritikern lobhudelt,

aber – niemand hat es gekauft.

 

In dem Antiquitätenladen

beschädigt hat man es nimmer,

es bedeckte langsam die Bücher,

ein grüner Gönner: der Schimmel!

 

Kam Jahr für Jahr, Jahr nach Jahr verging

und der Dichter starb: an Hunger; —

und der Antiquität starb er auch,

der Gedichtband ist jetzt Plunder.

 

Ein Künstlerfreund und ein Gentleman,

zufällig in Laden lief er

hat’s gesehen ‘d in Mode gebracht,

den toten Dichter ‘d sein' Lieder.

 

Sein Band wurde neu ausgegeben,

sein Porträt an allen Seiten,

dort leuchtete es im Schaufenster,

bei den gefeierten Schönheiten.

 

Sein’ Asche wurde ausgegraben,

‘d, er wurde stilvoll begraben

und jeder kaufte jetzt sein Buch,

doch – niemand hat es gelesen.

 

Fordította: Mucsi Antal-Tóni

 

Hozzászólás írásához be kell jelentkezned!