Hozzászólás írásához be kell jelentkezned!
Kovács Norbert A Homályból / Aus der Düsterheit
Toni11 2024. június 16. 07:46 olvasva: 57
A Homályból
Ekkor kiadta mint „sajátját",
Velinpapíron, díszesen;
A kritika agyondicsérte,
De — meg nem vette senkisem.
Egy antikvárium zugában,
Ahol nem érte semmi vész,
Belepte lassankint a könyvet
Egy zöld mecénás: a penész!
Év évre jött, év év után tűnt.
Meghalt a költő: éh miatt; —
Az ódondászt is eltemették,
De a kötet vers — megmaradt.
Egy mübarát, úri gavallér,
Kit útja egykor arra vitt.
Meglátta és divatba hozta
A holt poétát s dalait.
Üjból kiadták a kötetjét,
Arcképe forgalomba jött,
Ott ragyogott a kirakatban
Az ünnepelt beauték között.
A hamvait újból kiásták
És eltemették díszesen
S megvette mindenki a könyvét,
De — nem olvasta senkisem . .
Kovács Norbert: 1874 – 1946
Aus der Düsterheit
Dann gab es als „sein eigenes“ aus
auf Pergamentpapier gedruckt;
von vielen Kritikern lobhudelt,
aber – niemand hat es gekauft.
In dem Antiquitätenladen
beschädigt hat man es nimmer,
es bedeckte langsam die Bücher,
ein grüner Gönner: der Schimmel!
Kam Jahr für Jahr, Jahr nach Jahr verging
und der Dichter starb: an Hunger; —
und der Antiquität starb er auch,
der Gedichtband ist jetzt Plunder.
Ein Künstlerfreund und ein Gentleman,
zufällig in Laden lief er
hat’s gesehen ‘d in Mode gebracht,
den toten Dichter ‘d sein' Lieder.
Sein Band wurde neu ausgegeben,
sein Porträt an allen Seiten,
dort leuchtete es im Schaufenster,
bei den gefeierten Schönheiten.
Sein’ Asche wurde ausgegraben,
‘d, er wurde stilvoll begraben
und jeder kaufte jetzt sein Buch,
doch – niemand hat es gelesen.
Fordította: Mucsi Antal-Tóni