Dzsida Jenő: Az uccaseprő / Der Strassenkehrer

Toni11•  2021. november 10. 06:04  •  olvasva: 119

 

Az uccaseprő

 

Hajnal. Dudolva ballagok

hazafelé sok apró-cseprő

dallal szivemben. Rámköszönsz,

te szegény, piszkos uccaseprő.

 

Oly tisztességtudón köszönsz,

míg körülted porzik a reggel:

egyszerre csordultig telek

alázattal és szeretettel.

 

Megállok s elnézem soká

zsíros, barázdás arcodat,

gémberedett, nagy kezedet,

torzonborz, sárga bajszodat

 

fölötte a pálinka-gőzzel.

...Őt látom most, a mennyeit

benned, ó rongyos uccaseprő,

ki sepred a föld szennyeit,

 

ki világ bűnét elveszed

és jó vagy minden emberekhez...

Testvér, ha az üdvösségre jutsz,

rólam el ne feledkezz!

 

Dzsida Jenő 1907 - 1938

 

Der Strassenkehrer

 

Dämmerung. Dudelnd schlendere

auf dem Heimweg mit vielen leeren

Liedern fetzen im Herz. Du grüsst mich,

du armer, dreckiger Strassenkehrer.

 

So Anstands voll und ehrlich grüsst,

indem rund um dich staubt der Morgen:

Auf einmal überfüllt fühl mich

mit Demut ‘d Liebe ohne sorgen.

 

Ich blieb stehen und schaue zu

dein fettig’s, zerfurchtes Gesicht,

von der Kälte vertaubten Hand,

‘d den straubigen Schnurrbart erpicht

 

mit dem Branntweindampf darüber.

… Ich sah ihn dir jetzt, o Himmel

der zerlumpte Strassenkehrer, der

den Schmutz fegt hier im Gewimmel,

 

wer die Sünde der Welt wegnimmt

und du bist gut zu allen Menschen …

Bruder, wenn du dort oben bist,

vergiss mich nicht hier auf den Erden!

 

Fordította: Mucsi Antal-Tóni

Hozzászólás írásához be kell jelentkezned!