Ady Endre: A vég után / Nach dem Ende

Toni11•  2021. november 21. 09:16  •  olvasva: 114

 

A vég után                     

 

Elhitetem magammal olykor,

Hogy sorsom az elődök sorsa.

Ha elromolt tüdőm, gerincem,

Bejutok én is a sorba.

Sok szépet írnak majd felőlem

És kapkodni fogják a könyvem,

Sőt, hogyha lesz egy kis szerencsém:

Síremlékhez juthatok könnyen.

 

Megtesznek a magyar költészet

Korán lefutott csillagának,

Ki sok reményt cipelt magával

S kiért jogos a könny, a bánat.

»Mi lehetett vón' még belőle?...«

Majd fogja a riporter írni;

Szóval: lesz majd csőstől dicsőség,

Nincs hát okom panaszra, sírni...

 

...De azután eszembe ötlik:

Pár kurta sor, mit eddig írtam,

Néhány könnycsepp... Milyen kevés ez

És fél lábam immár a sírban.

Nem olvassák, el is felejtik,

Velem együtt hal meg e pár sor;

Az életrajzom ennyi lesz csak:

Született és meghalt a jámbor...

 

1899. november 23

 

Ady Endre 1877 - 1919

 

Nach dem Ende

 

Ich lass mich manchmal gerne glauben,

dass mein Schicksal das Schicksal des Ahnen.

Wenn meine Lunge, Rücke krank wird,

ich beweg mich in gleichem Rahmen.

Sie werden viel Schönes schreiben

‘d sie werden meine Bücher kaufen,

sogar, wenn ich etwas Glück habe:

kann auch an einem Grabmal glauben.

 

Sie machen mich von Ungarn Poesie

früh untergegangenen Lauf Star,

der, der so viel Hoffnung gehabt hat,

‘d ist gerechtfertigt für Tränen gar.

„Was könnte es sonst aus ihm werden? …"

wird von ihm ein Reporter schreiben;

also: Es wird noch viel Ruhm geben,-

keinen Grund zu beschweren, Weinen. …

 

… Aber später kommt mir in den Sinn:

Ein paar Zeilen, was ich bisher schrieb,

ein paar Tränen … wie wenig ist das?

‘d mit einem Fuss, steh’ schon im Abstieg.

Sie lesen nicht, oder vergessen,

diese paar Zeilen sterben mit mir;

mein Werdegang wird nur so viel sein:

Der Fromme wurde geboren, ‘d starb hier. …

 

23 November 1899

 

Fordította: Mucsi Antal-Tóni

Hozzászólás írásához be kell jelentkezned!