Ady Endre: A hajnalok madara / Der Vogel von Morge

Toni11•  2022. február 8. 08:18  •  olvasva: 90

 

A hajnalok madara

 

Virágporos, tüzes, szent szárnyát

Hiába verdesem, töröm,

Nem akar elmaradni tőlem

Az Öröm, az Öröm.

 

Virágport szitál a lelkemre,

Elkábít, mámorban ülök,

Bús, vad tüzek serkennek bennem:

Örülök, örülök.

 

Fölécsapok. Töröm a szárnyát.

Hess, hess. Óh, vidám hajnalok

Madara, mit akarsz te tőlem?

Meghalok, meghalok.

 

Ő csak szitál. Mind tüzesebben

Izznak az erek, idegek,

Csak a verejtékem lesz egyre

Hidegebb, hidegebb.

 

Ady Endre: 1877 - 1919

 

Der Vogel von Morgenröten

 

Pollenvolle, feurige Flügel

vergeblich schlage und Kreude,

doch es will niemals von mir weichen

die Freude, die Freude.

 

Pollen sieb es an meiner Seele,

bin narkotisiert himmelshoch,

traurig wilde Brände treiben mich:

ich bin froh, ich bin froh.

 

Ich schlage zu. Breche den Flügel.

Husch, husch. Flotte Turteln Perle,

was willst du jetzt noch von mir?

Ich sterbe, ich sterbe.

 

Er siebt weiter. Immer feuriger

Blutgefässe, Nerven brennen,

nur mein Schweiss wird immer weiter

nur kälter und kälter.

 

Fordította: Mucsi Antal-Tóni

Hozzászólás írásához be kell jelentkezned!